Anna Badkhen, dziennikarka portretujÄ…ca życie w ekstremalnych warunkach, od rozdartego wojnÄ… Afganistanu po tereny amerykaÅ„sko-meksykaÅ„skiego pogranicza, doÅ‚Ä…cza do najwiÄ™kszej grupy nomadów w ich tradycyjnej, corocznej wÄ™drówce.

Z rodzinÄ… pasterzy z rodu Fulanów przemierza AfrykÄ™ wzdÅ‚uż poÅ‚udniowych obrzeży Sahary. Migracja, choć praktykowana od wieków, z roku na rok staje siÄ™ coraz trudniejsza – pielgrzymom zagrażajÄ… bojówki islamskie, zmiany klimatyczne oraz nowoczesność, która kusi mÅ‚odych do porzucenia tradycji swoich przodków. Ale Fulanie sÄ… przyzwyczajeni do niestabilnoÅ›ci: znajÄ… gÅ‚ód, suszÄ™ i wojny.

„Anna Ba” – jak nazywajÄ… jÄ… wÄ™drowcy ⎼ opisuje podróż z zaciÄ™ciem i wnikliwoÅ›ciÄ… zaangażowanego obserwatora. SwojÄ… opowieść wzbogaca o historiÄ™ i zwyczaje plemion neolitycznej Sahary, dziÄ™ki czemu czytelnicy mogÄ… przeÅ›ledzić, jak zmieniaÅ‚o siÄ™ życie koczowniczego ludu na przestrzeni dziejów.

____

Obrazowa, godna uwagi książka z kategorii non-fiction

– „Playboy”

Liryczne. Badkhen stworzyÅ‚a niewymownÄ… kompozycjÄ™, Å‚Ä…czÄ…c reporterski dryg z najgÅ‚Ä™bszym uczuciem. CzÅ‚onkowie plemienia Fulani to indywidualnoÅ›ci, nie masa. To jednoczeÅ›nie piÄ™kna i trudna proza – interpretowana z wyczuciem i napisana po mistrzowsku

– „Publisher’s Weekly”

____

O autorce: Anna Badkhen od 2000 roku pisze miÄ™dzy innymi do „San Francisco Chronicle”, „The New Republic”, „Foreign Policy” i „The Boston Globe”. W swoim dorobku ma reportaże z Bliskiego Wschodu, Azji Åšrodkowej, Afryki Wschodniej, rodzinnej Rosji oraz Kaukazu. Za reportaże wojenne zdobyÅ‚a w 2007 roku nagrodÄ™ Joel R. Seldin Award from Psychologists for Social Responsibility. Autorka publikacji Cztery pory roku w afgaÅ„skiej wiosce, KaÅ‚asznikow Kebab i innych książek non-fiction. Mieszka w Filadelfii.